Hollands welvaren in Noorwegen

Hei hei allemaal ,

Hier zijn we weer. Heel langzaam wordt ons huisje huis en schieten we al aardig op met inrichten. Wat een hoop spullen heeft een mens toch !! Maar ja , het is wel al van 31 jaar samen zijn. We , lees ik , heb een heleboel uitgezocht maar ja aan elk dingetje wat je in je handen hebt zit een herinnering ook al gaat het de kast in.
En om nu alles weg te doen dat kan ik niet.
Ons huisje is nu ingepakt tegen de kou en wind , we hebben wintermatten tegen ons huis aan die isoleren. De carport is er nog niet en we hebben de buurman er ook niet meer over gehoord , dus staat onze auto gewoon nog buiten net als altijd.
Wel hebben we een ontsnappingsladder gekregen en die in onze slaapkamer bij het raam.
Na wat problemen met een afwasmachine waarvan we geen gebruiksaanwijzing hadden en nadat we het door hadden diende zich het volgende aan. Het slangetje van de watertoevoer bevriest en nu kunnen we hem alsnog niet gebruiken. We wassen nu tot het voorjaar weer gewoon met de hand af. Wat een zaligheid is , na 6 1/2 jaar tobben met een wak hakken in een waterval , in een kelder met de verfbrander en water rijden met jerrycans , komt er nu gewoon water uit de kraan zonder dat het bevriest.
En Ronald is helemaal blij , eindelijk na al die jaren hebben we droge rundballer.
Hij is de koning te rijk , geen getob meer met bijlen , kettingzagen en kromme vingers van de kou.
We hebben al die tijd nog geen nieuwe sneeuw gehad , wel is het heeeeeel koud geweest , rond de - 22 graden met een koude harde oostenwind. Vandaag is het - 5 graden en dat voelt toch beter aan. De rivier achter ons huis is inmiddels dicht gevroren.
Met de dieren gaat het goed. Boris is na een aantal keren van binnen naar buiten en omgekeerd definitief naar binnen gegaan bij zijn dames. Zodra Ronald iets gemaakt had verbouwde hij het binnnen vijf minuten zodat er niets meer van over was. De geiten waren bang van hem , stonden te bibberen in een hoekje. Zij hebben nu een eigen plek gekregen. Dat was ook nodig want de kippetjes waren weer van slag van de geiten. En Boris heeft een autoband in de stal om tegen aan te rammen. Of we in april lammetjes krijgen weten we niet....de dames hebben niet zoveel zin.
De paarden hebben hun stal gevonden , wilden ze op Bergsrud nooit binnen staan , nu hebben ze de smaak te pakken en staan als het even kan binnen. Maar ze hebben nu ook een lichtje van de schapenstal. De paardenstal is tegen de andere stal aangebouwd en daar is totdat wij naar bed gaan altijd een lamp aan. Moet ook wel want anders zien we niets , het is een kleine donkere stal.
De poezen en honden hebben een leven een Hollands leven in Noorwegen....naast de houtkachel. Ze hebben het prima naar hun zin. Romi vindt alles nog steeds eng buiten maar dat gaat op en af.
We weten niet wat er allemaal rond ons huisje loopt maar gezien de sporen , ook tot voor de deur loopt er aardig wat rond in het donker. Vorige week liep de buurman ineens met zijn neus op de grond het hele terrein af en een paar uur later kwam er een man in jachtkleding en deed hetzelfde. Liep maar rond met zijn fototoestel.
Er zitten wel veel vossen en de buurman heeft ons gewaarschuwd dat we Balder en Romi in de gaten moeten houden of ze geen extreem haar uitval krijgen. De vossen kunnen ziek zijn.
Ook hebben we een gesprek bij de gemeente gehad over onze oppasjongens en we kregen de vraag of we interesse hadden voor wat uitbreiding. Het gaat om een meisje en nog een jongen maar daar zijn ze nog mee bezig. Dat is nog niet zeker maar wij hebben aangegeven dat het voor ons geen probleem is.

Nu wonen we alweer bijna 7 jaar in Noorwegen , hebben veel meegemaakt , veel geleerd , veel tegenslagen gehad , maar nu kunnen we zeggen dat we het goed hebben.
Maar het Noorse boek is nog niet uit en zoals Ronald zei ; " zeg nooit nooit ".

Bij deze wensen wij jullie allemaal fijne Kerstdagen toe , jullie kaarten zijn onderweg. Lieve groetjes van ons.