Wij, Ronald en Marja wonen nu 8 jaar in Noorwegen en hebben in de loop der jaren al heel veel dingen meegemaakt en beleefd. Met onze blogs willen wij jullie een kijkje geven wat wij zoal meemaken en beleven in het Noorse land.
donderdag 7 april 2011
Ulla
Hei hei allemaal,
Ulla is er niet meer. De dierenarts heeft haar gisteren een spuitje gegeven.
Helaas hebben we ook geen lammetje van haar , dat was dood maar nog niet zolang.
Gisterochtend kwam ik in de stal en zag dat Ulla lag te persen en dacht ; " dit is niet goed ". Ronald gebeld , dierenarts gebeld. Die zei ; " binnen het half uur ben ik er ". Toen hij haar staart op tilde zag ik al dat het niet goed was. Ulla was van binnen helemaal kapot , er zat niets meer op zijn plaats. Deze dierenarts hadden we al vaker gehad en hij zei ; " sorry , sorry , ik weet dat jullie van jullie dieren houden en er goed voor zorgen , maar hier kan ik niets aan doen ".
Ulla heeft geen pijn gehad , ze was het gisteren alleen zat. Het is goed zo.
Nu hebben we nog maar 3 schapen. Met hun gaat alles goed , worden tonnetje rond en over 14 dagen hopen we toch lammetjes te hebben.
Het zwarte schaap rechts op de foto is Ulla en links op de foto was haar zoon.
Lieve groetjes van ons.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ach, wat triest...
BeantwoordenVerwijderenMoet even diep zuchten na het lezen van dit verhaal. Wat zullen jullie flauw zijn op die dierenartsen.
We leven mee met jullie.
Liefs ons.
hej hej
BeantwoordenVerwijderenhe wat is dat jammer zeg,had gehoopt dat het nog goed zo komen.
groetjes van mij
hej då
Karla
hoi Ronald en Marja
BeantwoordenVerwijderenWat een naar verhaal
Jammer dat Ulla het niet gered heeft, zie haar nog lopen in Gjersetd met haar kromme poten (haha)
Liefs van ons
Ja , het was triest om haar zo te zien. De dierenartsen staan niet hoog op ons lijstje.
BeantwoordenVerwijderenHebben nog overwogen om een klacht in te dienen , maar daar schieten we niets mee op dus dat doen we niet.
En klem fra oss.
Karla , ook wij hadden nog gehoopt dat het wat beter zou gaan en dat we er in elk geval nog een lammetje aan over zouden houden. Nu zijn we ze allebei kwijt. Helaas is het zo en kijken we uit naar de andere lammetjes die komen gaan.
Groetjes van mij.
Yvonne ,ja kromme pootjes had ze. Ik hoor het de buurvrouw nog zeggen ; " die moet je naar de slacht sturen , heb je niets aan ". Het is later goedgekomen en heeft ze toch mooie lammetjes op de wereld gezet.
Liefs van ons.